Kamperman with their Campervan

Got a taxi to the camper hire company at 10 am and were told that this was unfortunately not yet ready. But we could jump in the shuttle mini bus who would drop us off at the supermarket. After that we could be picked up – so this would save time after getting the camper. We got a trolley full of shopping and phoned the shuttle driver to pick us up. When we got back the camper was still not ready. After ½ hour we again asked. Sorry there was something wrong with the camper which they were fixing. This would take another 20 minutes. 20 minutes past and nothing. Again we asked what was happening. The curtain was apparently being re-hung. Obviously a golden curtain. Finally, the camper was ready 4 hours later. After inspecting and taking photo’s (and a bottle of wine for the wait) we were on our way.
Wij namen een taxi naar de camperverhuurbedrijf en arriveerde om 10.00 uur waar wij te horen kregen dat de camper nog niet klaar was. Maar als wij de shuttle bus namen konden wij afgezet worden bij de supermarkt. Hierna konden we weer opgehaald worden zodat wij tijd konden besparen als wij de camper kregen. Wij hebben de winkelwagen vol gepropt en belde zodat wij weer opgehaald zouden worden. Toen wij terug kwamen was de camper nog steeds niet klaar. Na ½ uur vroegen wij weer hoe lang het zou duren. Helaas was er iets met de camper aan de hand dus hier waren zij mee bezig om het te herstellen. Dit zou 20 minuten duren. 20 minuten voorbij en nog steeds niets. Weer vroegen wij wat aan de hand was. De gordijn moesten opnieuw opgehangen moeten worden. Zeker een gordijn van goud. Eindelijk was de camper na 4 uur klaar. Na de inspectie ronde, en foto’s te hebben genomen (en een fles wijn gekregen omdat we zo lang moest wachten) gingen wij op weg.

We left Christchurch and headed for Akaroa. This was in a south east direction. This town is the oldest in Canterbury and was founded by a small group of French settlers in 1840. The closer we got to it the the more the roads began to wind and go up hill. The views were breathtaking.
Wij verlieten Christchurch en gingen richting Akaroa. Dit was in een zuid oostelijke richting. Deze stad was de oudste in Canterbury en was gesticht door een groep Fransen in 1840. Hoe dichter bij wij kwamen hoe meer heuvelachtig het werd. De uitzichten waren adembenemend.

And then, around a bend we noticed cars parked at the side of the road. We overtook and unfortunately the guy in the front car opened his car door. And Arie hit it. He managed to swerve somewhat so it wasn’t totally knocked off. We stopped a few metres further to walk back to see if everything was ok. Arie fell over on the gravel and scrazed his leg. Our camper came out of it better than the guys car. We called the hire company and if we could still drive the camper we should carry on. They would inform the hire company in Auckland where we will be dropping this off. We took the guys details (he was from Taiwan) and he took ours. Both of us are insured so hopefully we are covered.
En toen, om een hoek zagen wij auto’s staan langs te kant van de weg. Wij haalden in maar de man in de voorste auto deed zij achter portier open. Arie raakte dit. Hij kon wel uitwijken zodat de deur niet helemaal af ging. Wij stoppen een paar meter verder om te kijken of alles ok was. Arie viel en had zijn benen op het grint bezeerd. Onze camper kwam er beter uit dan die auto van de man. Wij belde onze verhuurbedrijf en zij zeiden dat als we verder konden rijden dit gewoon moesten doen. Zij zouden dit incident melden aan het verhuurbedrijf in Auckland waar wij de camper in gaan leveren. Wij namen de details van de man (hij kwam uit Taiwan) en hij nam onze. Allebei partijen zijn verzekerd dus hopelijk komt dit goed.

The shock was great but Arie drove the remaining distance to the camp ground (which luckily was not too far). We tried to forget this and not let is ruin our holiday, but it was difficult.
We unpacked our cases and walked down to the town. This was about 1 mile, down hill on a leafy path. Some times with steps. What goes down must come up.
Dit was een grote schrok maar Arie reed de rest van de tocht naar de camping (wat gelukkig niet te ver was). Wij probeerde dit te vergeten zodat dit de rest van de vakantie niet verpest, maar dit is wel moeilijk.
Wij pakte onze koffers uit en liepen naar de stad. Dit was ong. 1 ½ km, afwaarts door een bospad. Soms waren er trappen. Wat beneden gaat moet ook omhoog.

We walked around the town which noticably had french influences. We went into a quaint church. And then the uphill journey back to the camp site. It was a hard struggle in the 28°C heat. I put some clothes in the washing machine and cooked dinner…..burger with salade. This we ate outside with the sun going down behind the hills.
Wij liepen rond in de stad wat zichtbare fransen invloed had. Wij gingen een schattig kerk binnen. En toen de terugreis naar boven. Het was erg vermoeiend met een hitte van 28°C. Toen we terug waren deed ik een was en kookte eten….burger met salade. Dit aten wij lekker buiten met het zicht op de ondergaande zon achter de heuvels.

Tomorrow is another day…..this one had it’s problems but these will be (hopefully) soon forgotten.
Morgen is weer een dag……deze dag had zijn problemen maar zullen snel (hopelijk) vergeten worden.