A Whale of a time

Today was such a great day. We had a bit of a lay in and go up at 8 am. The sun was shining so this was a good sign of things to come. At 11 am we walked into town had a look in some shops and walked to the beach. At 12.15 pm we reported to the Whale Watch centre where they gave the go ahead that the boat would be going out. At 12.45 pm we watched a safety video and then got into the coach which took us to the harbour.
Vandaag was een super dag. Wij hebben tot 08.00 uur uitgeslapen. De zon scheen dus een goed teken voor vandaag. Om 11.00 uur liepen wij naar de stad en keken in een paar winkels en daarna naar het strand. Om 12.15 uur moesten wij ons melden bij de Whale Watch Center waar ze de ok gaven dat wij konden varen. Om 12.45 uur keken wij naar een veiligheidsvideo en gingen de bus in om ons naar de haven te laten brengen.

At the harbour the catamaran was awaiting us with the 5 crew members. There were about 45 people who boarded. We had to sit down until we got out to sea. The journey to approx. 7 nautical miles was quite bumpy. The crew knew exactly where we were headed. The 4 catamarans in the fleet kept contact with one another and they knew there was a huge sperm whale at this distance off shore.
In de haven wachten een catamaran op ons met 5 bemanningsleden. Er waren ong. 45 mensen die aan boord gingen. Wij moesten aan boord zitten, totdat wij op zee waren. De tocht naar ong. 7 zeemijlen was erg onstuimig. De bemanning wisten precies waar ze naar toe moesten varen. De 4 catamarans in de vloot hielden contact met elkaar en wisten dat een grote sperm walvis op deze afstand zat.

Then we saw the huge whale. He was actually a regular visitor to these waters. The guide knew that he had been visiting here for at least 2 decades. The water coming out of his blow hole was the first thing in the distance. We made haste to him, before he could dive for his feeding. We got very close and could see his hump. He was just floating on top of the water. Then after about 15 minutes he’d had enough and dove under water giving a wonderful view of his powerful tail.
Toen zagen wij de enorm walvis. Hij bleek een regelmatige bezoekers te zijn in deze omgeving. De gids wist dat hij al minstens 20 jaar hier de omgeving bezocht. Het water uit zijn spuigat was de eerste wat wij zagen. Wij haasten naar hem toe, voordat hij konden duiken om te eten. Wij konden heel dicht bij komen en zagen de bult. Hij was boven op het water aan het drijven. Na ong. 15 minuten vonden hij het best en dook onderwater en liet zijn geweldige start zien.

Apparently they stay under water for about 45 – 60 minutes, so off we went again, searching for more wonderful sights. We were allowed to stand on deck whilst we sped along in the boat. Of course holding on to the rails was very advisable. It felt like a roller coaster up and down on the waves. Arie didn’t feel too good so decided to go inside. I rode the waves like a rodeo. Then the guide got extremely excited – a blue whale in the distance – this was a real novelty as a blue whale hadn’t been spotted for a very long time.
Ze schijnen ong. 45-60 minuten onder water te blijven, dus voeren wij weer weg op onze zoektocht voor meer mooie uitzichten. Wij mochten aan dek staan terwijl de boot snelheid maakten. Uiteraard hielden wij ons stevig vast aan de railing. Het voelde net alsof het een rollercoaster was omhoog en omlaag aan de golven. Arie voelde zich niet zo lekker, dus ging naar binnen. Ik bleef, om de golven als een rodeo te berijden. Toen werd de gids erg opgewonden – een blauw walvis in de verte – die bleek al heel lang niet gespot te zijn.

We rushed to where it had been seen, but unfortunately couldn’t get close. It disappeared, but with my beedy eyes I spotted the water from the blow hole in the distance and pointed this out. Again we rushed to where it had been seen, but this was not to be. We circled around the area, but didn’t see it again. The guide seemed to think it was a female whale passing.
Wij haasten ons naar toe, maar jammer genoeg konden niet dichtbij komen. Het ging onderwater, maar met mijn goeie ogen zag ik het water uit zijn spuigat in de verte en gaf dit aan. Weer haasten naartoe, maar helaas mocht het niet zo zijn. Wij voeren de omgeving rond, maar kon het niet meer spotten. De gids dacht dat het een vrouwelijk walvis was die op doorreis was.

We headed back to where our sperm whale was originally spotted and were treated to a repeat performance. In the meantime another 2 boats had arrived so they were witnesses to this spectacle. Again after a while he dove down showing off his huge tail. We headed back to port but took a detour. During the journey Arie was unfortunately sick. But there were enough sick bags and the crew were great (obviously used to this phenomenon).
Wij gingen terug waar ons sperm walvis was gespot en kregen een herhaling. Tussentijds waren er 2 andere boten aanwezig, dus zij waren ook getuigen van dit spektakel. Hij dook weer een liet zijn enorme start zien. Wij gingen terug naar de haven, maar maakten een omweg. Tijdens deze tocht moest Arie helaas overgeven. Er waren gelukkig genoeg kots zakken en de bemanning waren super (zeker een fenomeen die ze vaker hebben meegemaakt).

Along the coast there was a school of dusky dolphins. Wow they were training for the dolphins Olympics – springing, diving and doing saltos and not to forget the flick flacks!!! They swam under the boat and next to the boat. Real show offs doing multiple tricks in the air. Amazing – this was a real treat and were we so glad – the icing on the cake.
Langs de kust waren een groep dusky dolfijnen. Wow, ze waren aan het trainen voor de dolfijn olympische spelen – springen, duiken en draaien en niet de flick flacks te vergeten!!! Ze zwommen onder en naast het boot. Echte uitslovers met multiple trucs in de lucht. Geweldig – dit was een traktatie en wij waren blij – het toefje slagroom op de taart.

We got back to the harbour at 3.30 pm very happy for the sights we’d seen and also to be back on terra ferma. We walked back to town and had a drink (Arie obviously needed to get rid to the bitter taste in his mouth).
Wij waren terug in het haven om 15.30 uur en erg blij met wat wij gezien hadden en erg blij dat wij terug op terra ferma (op vaste grond) waren. Wij liepen terug naar stad en nam een drankje (Arie moest de bittere smaak wegspoelen).

Back at the camping. The wind has got up quite a bit – even though it is still 19°C. All in all a great day in the life of the “Kampermen”.
Terug op de camping. De wind is toegenomen – terwijl het nog 19°C is. Een geweldige dag in het leven van de “Kampermannen”.