On the road - Fox Glacier

12.12.17 – On the road again to Wanaka
Today we resumed our journey. We said our goodbyes and thanked David, Lisa and the kids for a great couple of days. We travelled in a north westerly direction for about 260 kms to Wanaka. This town very popular in the summer with its willow lined shores and bays of Lake Wanaka and also popular in the winter for skiing and snowboarding.
Vandaag reisden wij weer. Wij namen afscheid van David, Lisa en de kinderen en bedankten ze voor de leuke 2 dagen. Wij reden in een noordwestelijke richten voor ong. 260 km naar Wanaka. Dit is populair in de zomer met zijn alle wilgen langs de water van Lake Wanaka en ook populair voor skiërs en snowboarders in de winter.

On our way we stopped at 3 dams. All more impressive than the last. We arrived at about 2.30 pm and stopped in town for a little look around. We booked into the camping and warmed up some pasta in the microwave. It rained and was very cold.
Onderweg stopte wij bij 3 dammen. De 2e en 3e meer indrukwekkender dan de eerste. Wij arriveerden om 14.30 uur en kijken rond de stad. Wij boekte de camping en hebben ons opgewarmd met pasta uit de magnetron. Het regenende en was koud.

13.12.17 – Fox Glacier
We left at 9.30 am and drove north west to the coast – stopping on the way many times to see waterfalls, rivers and mountain landscapes. We stopped in Haast for lunch, which on the map was quite a large town. Actually this turned out to be a small township. We drove another couple of hours and reached Fox Glacier at 3 pm. We checked into the camping and then drove back to the Glacier.
Wij gingen om 09.30 uur op weg in een noordwestelijke richting, richting de kust – met stoppen bij verschillende keren om watervallen, rivieren en bergachtig landschappen te bekijken. Wij stopte in Haast voor lunch, wat op de kaart leek een grote stad. Dit was eigenlijk een kleine dorp. Wij reden nog een paar uur en kwamen aan in Fox Glacier om 15.00 uur. Wij checkten in bij de camping en reden gelijk terug naar de gletsjer.

It was drizzling slightly and so we put our coats on and walked along the path to the glacier. The walk took about 1 hour but we ambled along taking photos and speaking to random strangers on the way. The last bit of the trip to actually see the glacier was a steep incline of about 500 mtrs. It was well worth it. The glacier was awesome and there were numerous waterfalls pouring out of the mountain. As we learnt in 2011 “the mountain was crying”. We worked up a sweat and had to take our jackets off.
Het miezerde iets dus trokken wij onze jassen aan om langs het pad naar de gletsjer te lopen. De tocht duurde ong. 1 uur maar wij liepen langzaam om foto’s te maken en met vreemde mensen te spreken onderweg. De laatste stuk van de tocht, om de gletsjer te zien, was een steile helling van ong. 500 meter. Maar het was de moeite waard. De gletsjer was geweldig en er waren verschillende watervallen die uit de berg liepen. Zoals wij in 2011 geleerd hebben “de berg was aan het huilen”. Tijdens het lopen werden wij warm en dus de jassen gingen uit.

The trip back down the hill was quite strenuous on the knees. So uphill was tiring due to a lack of a good condition and downhill was tiring on the knees. You can’t win !!! We drove back to the camping site and settled in for the evening. We sat outside to begin with, but then it started raining again. We went inside and it poured. After about an hour it stopped and the sun came out. Obviously NZ can’t make up its mind what type of weather to throw at us.
De reis terug was zwaar voor de knieën. Dus berg opgaand was vermoeiend door het feit dat wij geen goede conditie hebben en berg afwaarts was vermoeiend voor de knieën. Je kunt niet alles hebben!!! Wij reden terug naar de camping waar wij deze nacht zouden blijven. Eerst zaten wij buiten maar toen begon het te miezeren. Wij gingen binnen, en toen begon het te plenzen. Na ong. een uur stopte het met regenen en verscheen de zon weer. Het is duidelijk dat NZ niet weet, wat voor weer ze aan ons moeten schenken.